Podsumowanie roku 2015. Albumy.

TAME IMPALA - Currents

To tu, to tam - Parker jest wszędzie. Tame Impala jest wszędzie. Niebywałe, jak ten zespół w ciągu 5-6 lat potrafił się rozwinąć i dojrzeć do bycia obecnie najjaśniejszą gwiazdą, wywodzącą się z Australii. Nie wątpię, że spełni się marzenie Parkera, by kiedyś produkować płytę Kylie Minogue, bo mistrzostwo w popie należy dziś do ekipy Tame Impala. Currents słucham z niesłabnącym natężeniem od momentu wydania i, na szczęście, nie chce mi się znudzić ta płyta. Mam też dziką przyjemność, iż wszystkie płyty Tame Impala zostały przez nas docenione (w 2010 i 2012 roku), a sam zespół znam od 2008 roku, gdy nawet nie było jeszcze tego bloga.

Ulubione momenty: zdecydowana całość

BEACH HOUSE - Depression Cherry

Chyba będę musiał się cofnąć do 2012 roku, bo nie pamiętam zupełnie nic z Bloom, podobno najlepszej płyty tego duetu. Mówiąc serio, Depression Cherry jest dla mnie ulubionym albumem Beach House, którego słuchanie zupełnie mnie nie nudzi - wręcz przeciwnie, ciągle odbieram tę muzykę jako coś świeżego. Numer 2 jeżeli chodzi o intensywność i długość odtwarzania w minionym roku.

Ulubione momenty: całość

HELEN - The Original Faces

Liz Harris dodała sekcję rytmiczną do onirycznej atmosfery, którą wytwarzała pod pseudonimem Grouper i wyszło jej to in plus. 

Ulubione momenty: Ryder, Motorcycle, 

DESTROYER - Poison Season

Więcej teatralności u Bejara, ale jego głos wciąż jest nie do podrobienia. W zasadzie nie ma żadnych soft rockowych nici, które łączyłyby Poison Season z poprzednim albumem (nie licząc znanego z przeszłości Archer on the Beach). Lecz kto zna Destroyera od samego początku ten wcale nie powinien udawać zaskoczenia, doskonale zdając sobie sprawę, że Kanadyjczyk ciągle zmienia kierunki i style. Tylko lo-fi dawno już wyparowało...

Ulubione momenty: Dream Lover, Girl in a Sling, Archer on the Beach

X.Y.R. - Mental Journey to B.C. 

Władimir Karpow za pomocą starych, sowieckich analogów wyczarowuje cudowny świat. I co najważniejsze, jest to kolejne jego wydawnictwo, które trzyma solidny poziom. 

Ulubione momenty: całość 

ARCHY MARSHALL  - A New Place 2 Drown

Dla mnie to nie jest w ogóle płyta hip-hop. Chcę jeszcze raz podkreślić umiejętność tworzenia przepięknych kompozycji, z gęstą od smogu atmosferą, która tak bardzo podobała mi się na 6 Feet Beneath the Moon. Świetnie, że Archy wydał to pod swoim nazwiskiem, oddzielając dwa różne projekty - mam nadzieję, że nowy King Krule ukaże się niedługo. Jeszcze lepiej, że premiera miała miejsce w grudniu :). Rycerz Posępnego Głosu pozostaje dla mnie jednym z najjaśniejszych twórców z UK.

Ulubione momenty: Eye's Drift, The Sea Liner MK 1

JULIA HOLTER - Have You In My Wilderness

Tyle słów pochwały padało pod tym albumem, iż mam tylko nadzieję, że Julia puści je mimo uszu i kolejne albumy wciąż będą mnie zachwycały niespotykanym wręcz talentem do tkania przepięknych, wielowątkowych kompozycji. 

Ulubione momenty: Betsy on the Roof, Feel You, Have You In My Wilderness

Oneohtrix Point Never - Garden of Delete

Lopatin doprowadza to, co zaczął na Replice do mistrzostwa. Płyta na wiele długich wieczorów.

Ulubione momenty: całość 

SEAN NICOLAS SAVAGE - Other Death

Ten sympatyczny Kanadyjczyk ma wielu zagorzałych fanów w Polsce, co dało się zauważyć na jego koncertach albo usłyszeć w radiowym eterze po północy, gdy Trójki dało się jeszcze słuchać. Najbardziej taneczny z jego albumów, z pięknymi melodiami, z kolegami na pokładzie (TOPS, Nite Jewel). 

Ulubione momenty: Propaganda, Don't B Sad

2814 - 新しい日の誕生

Nie wnikam w strukturę, antropologię i historię vaporwave'u, bo zwyczajnie mi się nie chce. Mogę tylko powiedzieć, że ten "współczesny gatunek" ma swoje momenty.  新しい日の誕生 jest jednym z najlepszych. Genialna atmosfera tego krążka przywołuje gros innych artystów, ale to zadanie dla Was, by ich wyłapać. 

Ulubione momenty: całość 

HIATUS KAIYOTE - Choose Your Weapon 

Bardzo długi album. Dla jednych może być zwyczajnie nie do przebrnięcia, dla drugich z kolei - zaliczam się do nich - mieszanka neo soulu, funku i jazzu podana przez Australijczyków i tak będzie za krótka, bo na kolejną porcję poczekamy pewnie ze trzy lata.

Ulubione momenty: Shaolin Monk Motherfunk, The Lung

DUNGEN - Allas Sak

Szwedzi wygrali konkurs na najpiękniejszą okładkę. Coraz więcej u nich kameralizmu, pierwiastków z Canterbury niż szalejącej perkusji i psychodelii. Jeden z moich ulubionych zespołów, zawsze kojarzących mi się ze słoneczną, ciepłą jesienią :) 

Ulubione momenty: Sova, Frank Kaktus, Akt dit

JESSICA PRATT - On Your Own Love Again

Jej wokal nie wszystkim się spodoba, ale kto potrafi słuchać, doceni piękne melodie, utkane za pomocą gitary, wyróżniające On Your Own Love Again z tysiąca podobnych wydawnictw. 

Ulubione momenty: Greycedes, Game That I Play

CHINA CRISIS - Autumn In The Neighbourhood

Zapomniani przez wielu, wracają po niemal dwudziestu latach przerwy, by po raz kolejny udowodnić, że duet Daly-Lundon wciąż potrafi pisać piękne piosenki. Najlepsza ich płyta od czasów Flaunt the Imperfection, skrząca się cudownymi melodiami, podtrzymująca moją ślepą wiarę, iż lata 80. były pod względem muzycznym cudowne. Sophisti-Pop jeszcze nie umarł. 

Ulubione momenty: Smile (What Kind of Love Is This), Bernard, Autumn In The Neighbourhood

DEERHUNTER - Fading Frontier

Jaśniejsza storna Coxa. Lockett otrzymał trochę więcej przestrzeni, dzięki czemu mamy Breaker oraz wspaniałe Ad Astra. Ciągle jednak brakuje mi tego Deerhuntera z okresu Cryptograms, gdzie pojawiało się więcej ambientu i psychodelii. 

Ulubione momenty: Ad Astra, Living My Life, Breaker

PANDA BEAR - Panda Bear Meets the Grim Reaper

Część osób znudziła się chyba muzyką wywodzącą się z obozu Animal Collective. Muszę jednak przyznać, że Noah Lennox, z wyboru Lizbończyk, ciągle potrafi zauroczyć mnie swoim wokalem i piosenkami (duży plus za Debussy'ego). Czekam na Painting With. 

Ulubione momenty: Come To Your Senses, Boys Latin

JEFRE CANTU LEDESMA - A Year with 13 Moons

Ulubione momenty: całość 

Podsumowanie roku 2015. Piosenki cz.8

1. Tame Impala - Eventually

"Ja także, kochana, ja także. I nie podobało mi się to wcale, bo ów spokój ukrywał coś, co do tej pory nie wydawało mi się aż tak gwałtowne, coś niby sprężynę naciągniętą w oczekiwaniu spustu, który ją uwolni. Taki inny od tego tonu niemal lodowatego i matter of fact w telefonie. W tej chwili byłam zupełnie wykluczona z gry i nie mogłam nic zrobić, żeby rzeczy ułożyły się tak, jak tego oczekiwałam. Uprzedzić Walentynę... Ależ to by znaczyło pokazać jej wszytko, powrócić do tych rzymskich nocy, w które zapadała się, zostawiając mi prysznic i mydło, odwracając się plecami do mnie, zawsze z tym samym wykrętem, że jest taka śpiąca, że już właśnie zasypia."

(Julio Cortazar, Opowiadania, t.2, przeł. Zofia Chądzyńska, Warszawa 2009, s. 236)

7. TOPS - Hollow Sound Of The Morning Chimes

"Nie sądzę, by było powszechnie wiadomo, że w korze naszych rodzimych drzew mamy do czynienia z najbardziej upojnymi symfoniami barw, o jakich się nie śniło żadnemu malarzowi. Zwłaszcza po deszczu, gdy kolory stają się świetliste i świeże, znajdujemy tu najcudowniejsze i najbogatsze motywy. Trzeba jednak do pnia podejść bardzo blisko i punkcik po punkciku wnikliwie przyglądać się plamkom wielkości dłoni. Całkiem ostre kolory są tu ze sobą przemieszane. Aksamitny fiolet, ognistą pomarańczową żółcień, niebieskawo połyskującą szarość, żywą zieleń, całą gamę ich najrozmaitszych odcieni dostrzeżemy w najśmielszych połączeniach."

(August Endell, "Berliner Architekturwelt", t.4, 1902)

4. Sean Nicholas Savage - Propaganda

"Wyobraźmy sobie półmroczny loch i w nim dwóch ludzi; jeden zaczyna mówić, pierwsze słowo brzmi: "Panie..." Drugi może pomyśleć, że to do niego tamten się odezwał; a gdy padnie następne słowo: "świeć" - że chodzi o to, aby zaświecił trzymaną latarkę. Dopiero gdy usłyszy całość: "Panie świeć nad duszą Pawła" - uzna, iż to nie do niego, lecz do Pana Boga przemawiano, i że nie o latarkę, lecz o światłość wiekuistą idzie. Odpowiednie doświadczenia wykazują, w jakim stopniu odbiór wypowiedzi nie jest rejestracją, lecz aktywną antycypacją; podwyższając poziom środowiskowego szum, można drastycznie zniekształcić artykulacje, tak że nawet zwykła nadmiarowość języka ulegnie poważnemu uszkodzeniu, a jednak przekaz zostanie zrozumiany, o ile tylko uprzednio doszło już do nawiązania łączności."

(Stanisław Lem, "Filozofia Przypadku", Warszawa 1997, s. 146)

16. Jack J - Thirstin'

"Boję się, że inni uważają mnie za nudziarę. Moi rodzice są sobie wierni przez całe życie. Boję się, że ja tak nie potrafię. Boję się, że nigdy nie będę miała dziecka. Bardzo boję się, że mój partner nagle umrze. Boję się, że już nigdy nie będę miała orgazmu. Wysokość moich długów jest przerażająca. Boję się terrorystów. Boję się, że nie schudnę i będę nieszczęśliwa. Jestem spragniona życia!"

(Laurie Sandell, "Rekord Olimpijski", przeł. D. Olbrych, Wrocław 1999, s. 356)

3. DUNGEN  - Åkt Dit

"Det brukar börja som Hollywood: 

very good 

men slutar sällan med segerkyss, mörkt och tyst 

Har du åkt dit på riktigt, 

och fått för mycket av nåt gott? 

Du är väl nog försiktig 

med vad du säger och du gör, eller? 

Det börjar likna en evighet: 

very long 

Jag längtar redan till nästa gång, vänder om 

Har du åkt dit på riktigt, 

och fått för mycket av nåt gott? 

Du är väl nog försiktig 

med vad du säger och du gör, eller?"

***

MIEJSCA:  38, 8, 39, 11, 17

MIEJSCA: 30, 9, 27, 13, 19

MIEJSCA: 28, 23, 18, 6, 26

MIEJSCA: 34, 15, 25, 33, 12

MIEJSCA: 29, 10, 40, 36, 22

MIESJCA: 21, 5, 2, 24, 20

MIEJSCA: 37, 14, 32, 35, 31

Podsumowanie roku 2015. Piosenki cz.7

29. Ptaki - Już tyle

"Dwa miesiące później wrócił. Wszedł do sklepu i kupił kanapkę z wędliną, a kiedy się do niego uśmiechnęła, też się uśmiechnął. Dziadek powiedział, że to nie może być ten sam, bo wiadomo, że oni wychodzą tylko raz na sto lat, i to może być jakiś jego bliźniak albo co, i ona też nie była pewna stuprocentowo. W każdym razie, jak poszli do łóżka, było akurat dobrze i on wyglądał na szczęśliwego. I nagle zrozumiała, że być może jednak nie modliła się tylko za niego."

(Etgar Keret, Kolonie Knellera, przeł. A. Maciejowska, Warszawa 2011, s. 14)

10. Junior Boys - Big Black Coat

"Widowisko rozpoczęło się późnym wieczorem, aż nastała ciemność, która dobrze kryła "kulisy". Muzyka wprowadziła nastrój. Zapaliły się kolejne reflektory, które spowodowały, że otworzył się "świat teatru". Muzyka zaczynała gwałtownie narastać, a z różnych stron wbiegają w światło postaci i giną w trawie. Jakby się życie rozpędziło na chwilę i zgasło."

(Teatr Bezsłownej Prawdy, Lublin 1990, s. 86-67)

40. Yumi Zouma - Dodi

"Rysunek konturowy to, można powiedzieć, alfa i omega sztuki. Stanowi najstarszy środek wyrazu zarówno u ludów na pierwszym szczeblu rozwoju kulturalnego, jak i u każdego dziecka, a ze względu na swój potencjał w zakresie charakterystyki i ekspresji był uprawiany przez najwybitniejszych artystów wszystkich epok jako najwyższe świadectwo kunsztu rysowniczego."

(Walter Crane, Linie und Form, Londyn 1900)

36. Protomartyr - Why Does It Shake?

"Gdy nastał zmierzch, Pierrot zapadł w ostatni sen. Wówczas w milczeniu weszli na paluszkach po schodach na górę komedianci: Arlekin, Pantalone, Il Dottore i Kolombina, i z miłością unieśli na ramionach odzianego w biel klowna z Bergamo, nikt nie wie dokąd."

(Aubrey Vincent Beardsley, "Yellow Nineties", 1891-1898)

22. Panda Bear - Come To Your Senses

"Sztuka! Sztuka! - Oto kochanka, wierna, zawsze młoda, nieśmiertelna; oto Źródło czystej rozkoszy, zabronione tłumowi, przyznane Wybrańcom; oto kosztowny Pokarm, które czyni człowieka bogu podobnym. Jakże mógł pić z innych pucharów, skoro przyłożył raz wargi do tego jedynego?"

(Gabriele d'Annunzio, Rozkosz, przeł. Józef Ruffer, Lwów 1906)

Podsumowanie roku 2015. Piosenki cz.6

38. White Poppy - Telepathic Love

"Na dworcu nie ma za wielu osób. Żadnych nie kojarzę. Jeden pijak chodzi od stanowiska do stanowiska, przy okazji wybijając sobie jednego… jedynego zęba. Nadjeżdża mój autobus. Wsiadam ja i jakiś gościu, z nijakim plecakiem. Na kolejnym przystanku wsiada rudzielec, jego matka i młodszy brat, któremu strasznie się nudzi. Trzysta metrów później, otwierają się drzwi, i do środka pakują się dwie młode dziewczyny: blondynka i szatynka. Ta pierwsza ma białą bluzkę i długi nos; ta druga wygląda jakby się nie wyspała lub wzięła coś mocnego. Łysy facio siada równolegle do mojego miejsca, co chwila spoglądając na mnie. Gej czy zboczeniec, chuj wie. Dwie minuty później plecak opuszcza swoje miejsce i wysiada koło rzeki. Przez kolejne minuty słucham I Can See Myself Alone Forever i nic się nie dzieje. Na trzecim przystanku od końca wysiadam, wraz ze mną brunetka, i człapię niespiesznie do domu, bo tam mnie ciągną niewidzialne siły."

(Julia Murzydło, "Nasza Trójca", Kraków 2019, s.56)

8. Julia Holter - Betsy On The Roof

"Facciamo un altra partia – powiedziałem do niej, gdy ubierała się w tę swoją cudaczną kreację. Wskazówki zegara rozpłynęły się we mgle wspomnień, a za oknem zaszczekał kundel u najbliższych sąsiadów. Mi fa prurito agli occhi. Mógłbym rzucić wszystko i wszystkich, tak jak Olin, ale to przecież takie głupie i naiwne jeść gówno. Na podłodze leży gazeta z wynikami konkursu na najlepsze opowiadanie – przeczytałem wszystkie; każde mówi o tym samym. Grazie della bella serata – odrzekła."

(Giovanni Cane, "Miasto Drzwi", przeł. A. Szubert, Warszawa 1987, s. 238)

39. Soko - Lovetrap Feat. Ariel Pink

"Nasze spotkanie miało w sobie dużo ambiwalentności. Poddałem się regule All boys believe anything. Zaprowadziłaś mnie nad tutejszą rzekę Oczyszczenia, by tam dokonać ablucji. Willy, prawdziwy i oryginalny autochton tych okolic, abnegat jakich mało i mój wielki absztyfikant, widząc całe to przedstawienie, wyrzucił z siebie kilka słów: O, Rito! Jean! Candalisio!, co brzmiało jak najgorsza anatema."

(Michael Milton, "Zraniony Rycerz", przeł. M. Melon, Kraków 2000, s. 62)

11. Amazing - Broken

"Trzeba było się dziś przystosować do pogody. Nie dawać powodów do zadowolenia nikomu, a tym bardziej samemu sobie. Napłynęła zimna masa powietrza pochodzenia arktycznego. Pewnie to jest powodem nieprzemijającej chęci przytulenia się do każdej, powtarzam każdej, kobiety widzianej w zakresie czasowym 8-19. Do zagłębienia się w ciepło ich ciał. Jakiś murzyn śpiewa, że to jego szczęśliwy dzień – z pewnością – nierzadko zabija się człowieka w biały dzień zwykłym tasakiem. Mógł go jeszcze pokroić i zjeść. Niedługo pojawią się koszulki z jego podobizną."

(Alan McDonald, "Liście", przeł. K. Kuchnia, Poznań 2014, s. 47)

17. Erykah Badu - Cel U Lar Device2

"You've reached the Erykah Badu hotline

If you're calling for Erykah, press 1

If you're calling to wish her a happy birthday, Kwanzaa, MLK, Black History Month, Juneteenth, or Hanukkah, press 2

If you're calling because you just saw her on B.E.T, MTV, or any other social media outlet, and you're checking to make sure you're still in good standing, press 3

If you're calling to beg for some shit in general, press 4

If you're calling to beg for some shit, but this is that pre-call before the actual begging, press 5

If you've already made that pre-call and this is the actual call that you beg, press 6

If you're calling to ask for some free tickets in a city near you, and know she don't really fuck with you like that? Press 7

If you're calling to book Erykah, to flip the first burger at your company BBQ, or to DJ at your little cousins slip-and-slide party, press 8

If you're calling to say peace, and don't really fit into any of those descriptions

Text me, because I don't really answer voicemail"

Podsumowanie roku 2015. Piosenki cz.5

37. Jenny Hval  - That Battle Is Over 

"Parking przed centrum handlowym w średniej wielkości mieście. Sobota, dziesiątki a może tysiące zabieganych ludzi. Dwóch mężczyzn pcha samochód prowadzony przez młodą kobietę. Jeden z nich wydziera się: gdzie ty, kurwa masz oczy, przecież mówiłem, gdzie masz jechać. Jak cię zaraz pierdolnę, nie umiesz jeździć, ty kurwo! Kobieta pomimo lejących się strumieniem łez, wysiada z samochodu i strzela obu mężczyznom w głowę z maleńkiego pistoletu. Bitwa skończona."

(Marek Łazarkiewicz, "Majowy weekend", Warszawa 2002, s.56)

14. DUCKTAILS - Don't Want To Let You Know

"Kilka dni temu, kiedy stałem w kolejce do kina, natrafiłem na mnóstwo ulotek. Większość była adresowana do kobiet, które chciałyby wystąpić w jakieś polskiej superprodukcji - zaproszenia na casting zawalały wszystkie tutejsze stoliki. Młode, piękne, z konkretnymi wymiarami, miały grać główną rolę w filmowej adaptacji pewnej powieści napisanej przez homoseksualistę, panoszącego się na artystycznych salonach. Ciekawe, gdzie w tej chwili jest kot Schrodingera?"

(D. Kwiatek, "Łowca", Wrocław 2013, s. 39)

32. Keep Shelly In Athens - Hollow Man

"Nowy rok rozpoczynam od zadbania o odporność, bo zimą krucho z nią u większości. Wybieram się na nowy zabieg pochodzący z królestwa Lanna (obszar dzisiejszej Tajlandii). Rytuał Shan, popularny od wieków wśród birmańskich mnichów, znany jest z uzdrawiających właściwości. Zaczyna się od obmycia stóp w płatkach róż. Delikatne głaskanie stóp przez tajską terapeutkę przenosi w klimat wschodnich rozkoszy. Ten bardzo prosty, a jakże przyjemny orientalny zwyczaj powinien zagościć w naszych salonach. Następnie boso przechodzę do parowej łaźni ziołowej, gdzie wdycham mieszankę birmańskich ziół i owoców: tajski imbir, trawa cytrynowa, liście eukaliptusa i cynamonowca, gujawa, owoce galangi i tamaryndu. Zgodnie z legendą recepturę mieszanki skomponował osobisty lekarz Buddy. Mędrzec w dobrej kondycji dożył 80. roku życia."

(Monika Jucewicz, "Jak młody Budda", Wysokie Obcasy nr 51 (504), s. 25.)

35. My Morning Jacket - Only Memories Remain

"Zapaliłem unikatowego papierosa. Otworzyły się drzwi, jak w zwolnionym filmie, a w nich zobaczyłem czarny ekran. Usłyszałem dźwięk podobny do wycia wilka - to było dobre, wiesz. Owinięta szalikiem, mieszkanka bloku, z mieszanką krakowską w dłoni. Jeszcze chwila i skończę palić mojego szluga, a wtedy zamknę pokój na kłódkę."

(Bruno Ferraro, "Wydostała się Noc", przeł. A. Ramz, Warszawa 1972, s.782)

31. BEACH HOUSE - MAJORETTE

"Wpiłem w nią oczy. Jak zwarzone mrokiem na słońcu taje zesztywniałe ciało, tak jej odtajał naprzód pod mym wzrokiem język i postać prostowała całą, aż w małej chwili blade jej oblicze lubą miłości barwą pokraśniało. Aż rozchylonych warg takie słodycze pieśni wionęły, że ja, w zachwycenie wpadłszy, już od niej odstąpić nie życzę."
(Dante Alighieri, "Boska Komedia", przeł. E. Porębowicz, Kraków 2015, s. 193.)

Podsumowanie roku 2015. Piosenki cz.4

34. Natalia Lafourcade - Te Quiero Ver

"Przez lornetkę obserwował każdą zmarszczkę na powierzchni jeziora, z wiarą, iż w końcu uda mu się dostrzec nieuchwytnego żartownisia, który od kilku dni nurkował w jego jeziorze, zostawiając na jego dnie rzeźby z brązu; krytycy sztuki byli zachwyceni: Oto mamy własnego Guido Galletiego! Jego jednak mało obchodziło co ten szaleniec ustawiał na dnie. Bał się o sumy, które tu mieszkały. Od lat zwyciężał w zawodach na największy okaz; udało mu się złapać suma mającego 4 metry długości i ważącego prawie 400 kilogramów. Przez jakiś czas była tu populacja zdolna do rozmnażania się, ale sądzę, że przez tego głupka, liczba osobników zmalała do tego stopnia, że grozi im zagłada - powiedział lokalnej telewizji. 

(Daniel Feltham, "Muszę powiedzieć szczerze, że...", przeł. A. Lipszyc, Wrocław 1976, s. 12)

15. CHROMATICS  - Just Like You

"Nie wygląda na czterdziestkę. Jaskrawozielony t-shirt, włosy blond - gęste jak zawsze. Twardy charakter, prosto z Południa, zachowuje się jak ktoś skaczący po kanałach telewizyjnych, zmieniając kobiety kiedy tylko ma na to ochotę. Tylko ja znam go na tyle, by wiedzieć, że dziś ma coś w sobie z wyrzeźbionego ogiera w garniturze, który w windzie rozbije mnie na miazgę."
(Valentine Guingol, "Prątki Kocha", przeł. Wojciech Laurel, Warszawa 2002, s.77)

25. The Radio Dept - Occupied

"Hmm, byliśmy raczej podekscytowani, ponieważ myśleliśmy, że to jakiś rodzaj przygody. Nie mieliśmy pojęcia, że już nigdy nie zobaczymy Michaela. Myślę, że on wiedział, zdawał sobie sprawę, że mogą to być nasze ostatnie chwile. Mimo wszystko pozwolił nam odjechać. Podziwialiśmy jego odwagę i determinację. Na zawsze jednak pozostanie mi w pamięci jego twarz."

(Alfred Pappen, "Ostatni pociąg", przeł. S. Rafa, Łódź 1967, s.432)

33. Unknown Mortal Orchestra - Necessary Evil

"To było dziwaczne zwierzę. Miało długie, smukłe nogi, bardzo krótkie ramiona z olbrzymimi szponami i szczęki o kształcie przypominającym pęsetę. Miał zrobioną specjalizację w polowaniu na ludzi spadających z łóżek. Robił to za pomocą krótkich i silnych przednich łap, którymi rozdrapywał korpusy leżących ludzi. Przedstawiciele tego gatunku znajdowani są głównie w Ameryce Północnej i w Azji."

(Nick Johnson-Freese, "Aleksiej Leonow chodzi po Księżycu", przeł. P. Winter, Wrocław 2015, s.34)

12. Mac DeMarco - No Other Heart

"Is it true?
You’ve been feeling sort of low these days
Just don’t have a place to go these days
Must be bringing you down

Well for one, her heart belongs to another
And no other heart will do"

(Mac DeMarco, "No Other Heart", Captured Tracks, Canada 2015)

Podsumowanie roku 2015. Piosenki cz.3

30. Lianne La Havas - Unstoppable

"Benfice, w formie jaką zademonstrowała w Amsterdamie ("nie do zatrzymania"), wróżono pasmo sukcesów i długie panowanie na europejskim tronie. Ten optymistyczny obraz mącił tylko stan finansów klubu, tym bardziej, że jego mecenas - senhor de Brito, zamierzał przenieść się do Anglii, gdzie widział lepsze interesy niż w Lizbonie. Jednym ze sposobów poprawy tego stanu mogła być sprzedaż Eusebia. (...) Kibice Benfiki nie chcieli jednak słyszeć o takim "zgniłym interesie", uznając, iż byłaby to katastrofa narodowa."

(Janusz Dobrzyński, "Orły z Lizbony", Encyklopedia Fuji, Katowice 1992, s.35).

9. Neon Indian - The Glitzy Hive

"W tym momencie skończyła się taśma i zaszła konieczność jej wymiany, co niezwłocznie zrobiono. Podejrzany jednak nie przestał mówić i dużą część jego zeznań nie utrwalono. Krążyli obaj wokół niego już z pół godziny, więc Heniek wyszedł. Dopił mleko, które zostawił rano, zjadł jeszcze jedną kromkę chleba i spojrzał w lustro na swą nieruchomą twarz, doznając nagle współczucia, że jest taka pospolita. Dotknął ręką włosów gęstych i lekko przetłuszczonych i też mega przeciętnych."

(Mariusz Klimek, "Dwie walizki", W.A.B., Warszawa 2015, s.65).

27. Dam-Funk - O.B.E.

"W każdym statku powietrznym nośność wytwarzana jest przez skrzydła i działa przez środek parcia, zwykle od środka ciężkości w kierunku dzioba samolotu, a więc stateczniki muszą być umieszczone z tyłu maszyny, by utrzymać jego stateczność podłużną. Tym samym zapobiegają uniesieniu samolotu w górę wokół środka jego ciężkości. Wielu konstruktorów myśliwców projektuje skrzydła typu delta umieszczone  z tyłu oraz usterzenie poziome z przodu, czyli w tzw. układzie kaczka. Układ kaczka zapewnia samolotowi stateczność i sterowność oraz wytwarza dodatnią siłę nośną, co poprawia jego aerodynamiczność."
(Wojna i broń, "Supermyśliwce", 2009)

13. Unknown Mortal Orchestra - Can't Keep Checking My Phone

"miłość znów nas rozdzieli nieważne czy byłeś kiedyś moim kochankiem zamkniętym w ogromnym pudle wytnij w nim dziurę i wyjdź na zewnątrz we wtorek o godzinie szóstej dzwoni budzik ściągając ze mnie kołdrę masz świetną bliznę po nożu na przegubie pokój był pełen regałów nie wiadomo co kto nosi w sobie pożar w bloku w którym mieszkał człowiek obojętnie gdzie we własnym umyśle ktoś nie może samodzielnie wydostać się z mieszkania ani nawet odebrać telefonu"

(Carola Garcia, "Ostatni kanał na Marsie", przeł. A. Wasilewska, Warszawa 2012, s.49).

19. Annie - WorkX2

"Byłam z koleżanką w Empiku, kiedy podszedł do mnie jakiś hipster, o zapachu mocnej mokki. Łączy nas podświadome tombolo, bejbe – rzekł. Już miałam go zdzielić otwartą dłonią, gdy dotarło do mnie, że wokoło czereda ludzi, zwłaszcza małych dzieci. Szkoda ich. Mimo wszystko, nie odpuszczę. Po skończonym letnim kursie fryzjerskim, mam zadatki na niezłego cyrulika, i dlatego noszę przy sobie nożyczki. Zadałam sobie tę subiekcję i jednym szybkim ruchem, ucięłam mu tę głupią grzywę. Następnie przeszłam do perforacji czaszki, kręcąc się dookoła jak przy słupie majowym. Ja ciebie już w tej chwili kocham po śmierci – szepnęłam mu do ucha, ale jego umysł był w całkowitej entropii"

(Monika Karp, "Wieczorne masturbacje", Kraków 2014, s.34).