WIERSZ
przełożył: Piotr Sommer
Nie wiem czy chwytam do czego zmierza D.H. Lawrence
gdy pisze że źródłem żądzy są wnętrzności
a może wiem
mogłyby to być wnętrzności ziemi
leżenie plackiem na ziemi wiosną, latem albo zimą jest zmysłowe
człowiek czuje jak to głęboko w nim rośnie i z wolna podchodzi
a czasem lekko trąca go w krocze
to bardzo zmysłowe
a kiedy ktoś jest trochę obszarpany i brudny jak Paulette Goddard
w Modern Times to jest podniecające, wcale nie zwykłe ani "atrakcyjne"
może D. H. L. ma na myśli ciemność
krocze to z całą pewnością jasność
i chyba
każda część nas samych którą mogą zobaczyć tylko inni
jest ciemna
podobnie myślę o moim krzyżu i karku
są ciemne
to strefy erotyczne jak w tropikach
tymczasem Paryż jest w całej tej materii otwarty i jasny
górnik ma poniekąd zmysłowy zawód
chociaż praca na dole na pewno jest udręką
tak samo jak żądza
światła którego nam nigdy dość
ale jakże byśmy je znaleźli
gdyby ciemność nie nagliła i nie pchała nas ku niemu
i ja jestem ciemny
oprócz tych rzadkich chwil gdy wszystko się przejaśnia
i widzę siebie
tak jak na szczęście widzą mnie czasem inni
w dobrym świetle
[24 sierpnia 1959]
***
Frank O'Hara, amerykański poeta, w wierszach którego "ewokowana i "przytaczana" na przemian codzienność ujawnia (...) swój wymiar najbardziej konkretny i iluzoryczny zarazem". On sam część ze swoich wierszy nazywa "moimi wierszami typu/ robię to i robię tamto"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz